انواع روش تمرین دمبل برای مردان (1)

دمبلفشار شانه
قسمت های هدف: شانه، بالای سینه
هر دو حالت نشسته و ایستاده را می توان اتخاذ کرد. پاها به طور جداگانه روی زمین قرار می گیرند و تنه صاف می ماند. در هر دست یک دمبل بگیرید، کف دست ها به جلو، آرنج ها 90 درجه خم شوند. دمبل را تا بالای سر خود بلند کنید. دمبل را کنترل کنید تا به آرامی به موقعیت اولیه خود بازگردد. اثر تمرین: شانه های یک مرد باید به اندازه ای گشاد باشد که مسئولیت پذیر باشد و حرکت حرکتی نشان دهد. عرض شانه به اسکلت و حجم دلتوئید شانه بستگی دارد. اسکلت به دلیل وراثت به سختی تغییر می کند، اما می توانیم دلتوئید شانه را تمرین دهیم. فشار شانه عمدتاً دلتوئید شانه را تمرین می دهد و به عضلات ذوزنقه فوقانی و سینه کمک می کند. اگر نگران کاهش وزن خود هستید، این عمل را بیشتر تمرین کنید. به منظور دستیابی به نتایج بهتر، می‌توانید بلند کردن صاف جلو دمبل، بالابر صاف کناری، بلند کردن صاف از پهلو و سایر اقدامات را اضافه کنید.

دمبلقایقرانی عمودی
محل هدف: شانه
حالت ایستاده، پاهای خود را به اندازه باسن خود نگه دارید، نیم تنه خود را صاف نگه دارید، یک دمبل را در هر دو دست بگیرید، دمبل را در جلوی ران خود آویزان کنید و کف دست به سمت عقب باشد. مفصل آرنج را به دو طرف خم کرده و بلند کنید و دمبل را به صورت عمودی تا ارتفاع مفصل شانه بلند کنید. توجه داشته باشید که مفصل آرنج در این زمان کمی بالاتر از دمبل است. چند ثانیه بمانید و سپس به آرامی دمبل را به حالت اولیه پایین بیاورید.

اثر تمرین ازدمبل: این نیز یک عمل کلاسیک برای ورزش شانه است. این عضله عمدتاً عضله دلتوئید شانه را تمرین می دهد که توسط عضله ذوزنقه فوقانی تکمیل می شود، به ویژه برای تقویت قدرت گروه عضلانی روتاتور کاف. گروه عضلانی روتاتور کاف از تاندون های چهار عضله شامل عضله فوق خاری، عضله زیر خاری، عضله ترس مینور و عضله زیر کتفی تشکیل شده است. مفصل شانه را محکم احاطه کرده و در حرکت و ثبات مفصل شانه نقش بسزایی دارد.