1. شانه: دمبل را با هر دو دست در کنار بدن نگه دارید، هر دو آرنج را کشیده، کف دست ها رو به جلو باشد، دمبل را به صورت کمانی تا بالاترین نقطه فشار دهید و به آرامی دمبل را پایین بیاورید. این کار را با هر دو دست به طور همزمان انجام دهید یا با یک بازو بچرخانید. همچنین میتوانید دمبلها را با دو دست بگیرید و جلوی پاهایتان آویزان کنید، کمی به جلو خم شوید، آرنجها را کمی خم کنید، دمبلها را از دو طرف تا ارتفاع شانه بلند کنید، به طوری که عضلات دلتوئید منقبض شوند و سپس قدرت عضلات شانه را می توان به آرامی بازیابی کرد.
2. پشت: زانوهای خود را کمی خم کنید، دمبل ها را در هر دو دست، عمود بر قسمت پایین بدن خود بگیرید و از نیروی انقباض لتیسیموس دورسی برای بلند کردن دمبل ها و ارتفاع شانه استفاده کنید. کشش عضله لتیسموس دورسی برای کنترل کاهش آهسته دمبل استفاده می شود. همچنین می توانید دمبل را طوری نگه دارید که کف دست به سمت داخل باشد و دست دیگر از زانوی کناری حمایت کند تا بدن تثبیت شود. دمبل را تا حالت کمر بلند کنید و در حالی که به جلو خم می شوید، دمبل نباید به رشته های زمینی برخورد کند.
3. عضله دوسر بازویی: می توانید دمبل ها را با هر دو دست در پهلو بگیرید، کف دست ها رو به روی هم، آرنج ها را نزدیک به دو طرف بدن قرار دهید و از مفصل آرنج به عنوان یک نقطه تکیه گاه برای خم شدن و بلند شدن به سمت بالا استفاده کنید. باید ساعد را به سمت بیرون بچرخانید و کف دست را به سمت بالا نگه دارید، آن را تا بالاترین نقطه بالا بیاورید، عضلات دوسر بازو را سفت کنید و سپس کاهش را کنترل کنید.